«Είναι πλέον αδιαμφισβήτητη η πρόβλεψη ότι ο 21ος αιώνας αντιμετωπίζει την απειλή του πολέμου με αιτία το νερό καθόσον κοινωνίες και χώρες διψούν όλο και περισσότερο και είναι σε όλο και μεγαλύτερη απόγνωση για την απόκτηση του πιο πολύτιμου και θεμελιώδους φυσικού πόρου του κόσμου».
Πηγή: ΟΗΕ
Η κατάσταση στον κόσμο σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ είναι η εξής:
· Το ένα τρίτο του κόσμου ζει σε περιοχές που έχουν έλλειψη νερού, και όπου η κατανάλωση υπερέχει της προσφοράς. Ως το 2025, τα δυο τρίτα του κόσμου θα έχουν παγιδευτεί σε αυτή τη φρικτή μοίρα, αν οι σημερινές τάσεις συνεχίσουν με τους ίδιους ρυθμούς.
· Το ένα πέμπτο του πληθυσμού της Γης δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλείς παροχές νερού. 6.000 άτομα, κυρίως παιδιά και κυρίως στις αναπτυσσόμενες χώρες, πεθαίνουν κάθε μέρα από βρώμικο, μολυσμένο νερό. Ετησίως, αυτό αντιστοιχεί στην εξολόθρευση ολόκληρου του πληθυσμού του κέντρου του Παρισιού.
· Η μόλυνση των ποταμών και των θαλασσών από λύματα έχει προκαλέσει μια κρίση υγείας τεραστίων διαστάσεων. Υπολογίζεται ότι η κατανάλωση μολυσμένων θαλασσινών προκαλεί 2,5 εκατ. περιπτώσεις λοιμώδους ηπατίτιδας ετησίως, που καταλήγουν σε 25.000 θανάτους και σε ακόμα 25.000 άτομα που υποφέρουν από μακροχρόνια αναπηρία λόγω καταστροφής του ήπατος.
· Περίπου τα μισά ποτάμια του κόσμου είναι σοβαρά κατεστραμμένα και μολυσμένα.
· Μερικοί από τους πιο σημαντικούς υδροβιότοπους καθώς και τα χωρικά ύδατα, περιλαμβανομένης της Λίμνης Αράλης και του Βάλτου της Μεσοποταμίας, έχουν συρρικνωθεί, προκαλώντας οικολογικές καταστροφές για ανθρώπους και την άγρια πανίδα καθώς και για τις αλιείες όπου υπάρχει αμοιβαία εξάρτηση.
· Δύο εκατομμύρια άνθρωποι, περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού της γης, εξαρτώνται από τα αποθέματα υπογείων υδάτων. Σε ορισμένες χώρες, όπως περιοχές της Ινδίας, της Κίνας, της Δυτικής Ασίας, περιλαμβανομένης της Αραβικής Χερσονήσου, της πρώην Σοβιετικής Ενωσης και των δυτικών Ηνωμένων Πολιτειών, τα επίπεδα των υπογείων υδάτων χαμηλώνουν λόγω της υπερβολικής εξόρυξης. Επίσης, τα υπόγεια ύδατα στη δυτική Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες μολύνονται όλο και περισσότερο από χημικά.
Και ενώ τα στοιχεία μας δείχνουν ότι η κατάσταση πάνω στο ζήτημα της διαχείρισης του νερού έχει φτάσει στο απροχώρητο, το μεγάλο κεφάλαιο προσπαθεί να βγάλει τεράστια κέρδη από ένα αγαθό το οποίο είναι απαραίτητο για τον ανθρώπινο οργανισμό και στο οποίο ο κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει το δικαίωμα στη δωρεάν χρήση του.
Οπως επισημάνθηκε, στις πιο αναπτυγμένες χώρες του κόσμου, υπάρχει ένα κύμα ιδιωτικοποιήσεων, ιδίως την τελευταία δεκαετία, που έχει φέρει πάνω από 500 εκατομμύρια ανθρώπων να εξαρτώνται υδρευτικά από ιδιωτικές εταιρίες, σε αντίθεση με τα 50 εκατομμύρια τη δεκαετία του '90. Μάλιστα, υπάρχει η τάση ο αριθμός αυτός να αυξηθεί και να φτάσει στο 1,2 δισεκατομμύρια το 2015, ενώ η αγορά του νερού κυριαρχείται από ορισμένες ιδιωτικές εταιρίες - κολοσσούς στον τομέα αυτό.
Η εμπορευματοποίηση του νερού αρχίζει να κυριαρχεί και στις φτωχότερες χώρες του πλανήτη, όπως η Μοζαμβίκη, η Νιγηρία, η Ονδούρα, η Κένυα κ.ά., όπου η παροχή δανείων από τις πλούσιες καπιταλιστικές χώρες και Οργανισμούς γίνεται με την υποχρέωση ιδιωτικοποίησης των τομέων ύδρευσης!
Αν και μέχρι σήμερα το 95% των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης σε ολόκληρο τον κόσμο παρέχεται από δημόσιες επιχειρήσεις, εντούτοις οι παραπάνω «γίγαντες» περιμένουν στη γωνία και επιδιώκουν να εδραιώσουν την κυριαρχία τους στις αγορές που πρόκειται να ιδιωτικοποιηθούν, αναφέρει η «LE MONDE», τον Απρίλη του 2005. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της κατάστασης είναι τα όσα δρομολογούνται στην ΕΥΔΑΠ και στην ΕΥΑΘ, που πολιορκούνται από τις ιδιωτικές πολυεθνικές. Πολιορκητικός κριός σε αυτή την κατεύθυνση είναι οι ίδιες οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ...
Η μετοχοποίηση της μεγαλύτερης εταιρείας παροχής νερού στη χώρα, της ΕΥΔΑΠ, από τη ΝΔ (με τη συναίνεση του ΠΑΣΟΚ) είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου. Διευκολύνοντας όσο δεν παίρνει τους ιδιώτες, έκαναν την εξής «πρωτοτυπία» στην ΕΥΔΑΠ. «Εσπασαν» τη μητρική ΕΥΔΑΠ σε δύο εταιρείες, την «ΕΥΔΑΠ Παγίων» και την «ΕΥΔΑΠ ΑΕ» (τη μετοχοποιημένη εταιρεία, η οποία διαχειρίζεται τους υδατικούς πόρους). Η «ΕΥΔΑΠ Παγίων» είναι 100% κρατική επιχείρηση. Στη διαχείρισή της έχει μόνο τους ταμιευτήρες (πχ Μόρνος, Υλίκη κλπ) και το εξωτερικό δίκτυο, δηλαδή τους αγωγούς μέχρι τις δεξαμενές της ΕΥΔΑΠ ΑΕ. Μόνο που έχει και μια... μικρή υποχρέωση! Να συντηρεί και να επισκευάζει το εξωτερικό δίκτυο, παρέχοντας μόνιμα νερό στην ΕΥΔΑΠ ΑΕ. Δηλαδή; Το κράτος (σ.σ. διάβαζε οι εργαζόμενοι φορολογούμενοι), θα ξοδεύει χρήματα για να κάνει έργα τα οποία στη συνέχεια θα διαχειρίζεται η ιδιωτική εταιρεία, που τώρα είναι «απλά» μετοχοποιημένη, αύριο, όμως, θα είναι πλήρως ιδιωτική!
Η πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ κάθε άλλο παρά την ορθολογική διαχείριση του νερού επιθυμούν:
Υποταγμένες πλήρως στις ανάγκες των κερδών των μεγάλων βιομηχανιών και επιχειρήσεων εφαρμόζουν πλήρως την πολιτική της ΕΕ η οποία στο βωμό του κέρδους εμπορευματοποιεί κοινωνικά αγαθά όπως το νερό, η Παιδεία κλπ.
Η μόνη λύση για το πρόβλημα της διαχείρισης του νερού είναι μια πολιτική η οποία θα διαχειρίζεται το νερό με βάση τις λαϊκές ανάγκες. Με ουσιαστικά μέτρα, όπως:
· Την επεξεργασία μιας ολοκληρωμένης υδατικής πολιτικής, που θα αφορά την έρευνα, την προστασία, τις χρήσεις και την ορθολογική αξιοποίηση των υδάτινων αποθεμάτων στο σύνολο της χώρας.
· Τη δημιουργία ενός άλλου θεσμικού πλαισίου, που θα αντιμετωπίζει το νερό ως φυσικό πόρο ζωτικής σημασίας για τον άνθρωπο, τη φύση και την ανάπτυξη της κοινωνίας. Που σημαίνει, ότι το νερό αποτελεί κοινωνική ιδιοκτησία, τελεί υπό τον έλεγχο και τη διαχείριση της λαϊκής εξουσίας.
· Το σχεδιασμό και την υλοποίηση όλων των αναγκαίων εγγειοβελτιωτικών και άλλων έργων υποδομής.
· Την προγραμματισμένη ένταξη της χρήσης των υδάτινων πόρων στα πλαίσια μιας σχεδιασμένης αναπτυξιακής πολιτικής με καθορισμένες χρήσεις για συγκεκριμένους στόχους, με σχεδιασμένες ποσοτικές και ποιοτικές παραμέτρους.
· Μέτρα προστασίας της ποιότητας των νερών και της ανάκτησής του, με ορθολογική χρήση των λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.
· Την άμεση αντιμετώπιση των απωλειών λόγω διαρροών από τα δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης.
· Την προστασία των δασών και αναδασώσεις, που ευνοούν τη συγκράτηση των νερών για τον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα.
Τον εξανθρωπισμό των μεγάλων πόλεων, την προστασία των ελεύθερων χώρων, την εξασφάλιση χώματος.
No comments:
Post a Comment